Jest to gatunek dziennikarski, ale swobodny, literacki.
Pierwszym naszym sławnym felietonistą był Bolesław Prus! Pisał około czterdziestu felietonów rocznie. Od tamtych czasów felieton stał się stałą rubryką w wielu pismach, co z kolei zgadza się z genezą nazwy. Felietonem zwano dół kolumny, określony linią, miejsce, na którym zamieszczano materiały literackie czy krytyczne. Powoli taką kolumnę zaczęto zwać felietonową, a krótki, lekki, efektywny materiał dotyczący najczęściej wydarzeń współczesnych – właśnie felietonem.
Do znanych felietonistów naszej nieodległej przeszłości należeli Antoni Słonimski, Tadeusz Boy-Żeleński, Stefan Kisielewski, obecnie tę formę dziennikarską uprawia np. Daniel Passent.
Pierwszym naszym sławnym felietonistą był Bolesław Prus! Pisał około czterdziestu felietonów rocznie. Od tamtych czasów felieton stał się stałą rubryką w wielu pismach, co z kolei zgadza się z genezą nazwy. Felietonem zwano dół kolumny, określony linią, miejsce, na którym zamieszczano materiały literackie czy krytyczne. Powoli taką kolumnę zaczęto zwać felietonową, a krótki, lekki, efektywny materiał dotyczący najczęściej wydarzeń współczesnych – właśnie felietonem.
Do znanych felietonistów naszej nieodległej przeszłości należeli Antoni Słonimski, Tadeusz Boy-Żeleński, Stefan Kisielewski, obecnie tę formę dziennikarską uprawia np. Daniel Passent.
- Jeśli chodzi o funkcje felietonu – jest to swoisty komentarz do aktualnych wydarzeń lub zjawisk, często ma zabarwienie satyryczne. Przy tym bardzo ważna jest osoba felietonisty – autor nadaje styl swojej rubryce, prezentuje swój punkt widzenia, wprowadza elementy fikcji lub bohaterów, tym samym staje się bliski literaturze, urozmaica tytuł prasowy, spełnia funkcje rozrywkowe
Zadanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz